مشعل فروزان

[ و از سخنان آن حضرت است ، چون کسى از او پرسید : « رفتن ما به شام به قضا و قدر خدا بود ؟ » پس از گفتار دراز ، و این گزیده آن است : ] واى بر تو شاید قضاء لازم و قدر حتم را گمان کرده‏اى ، اگر چنین باشد پاداش و کیفر باطل بود ، و نوید و تهدید عاطل . خداى سبحان بندگان خود را امر فرمود و در آنچه بدان مأمورند داراى اختیارند ، و نهى نمود تا بترسند و دست باز دارند . آنچه تکلیف کرد آسان است نه دشوار و پاداش او بر کردار اندک ، بسیار . نافرمانیش نکنند از آنکه بر او چیرند ، و فرمانش نبرند از آن رو که ناگزیرند . پیامبران را به بازیچه نفرستاد ، و کتاب را براى بندگان بیهوده نازل نفرمود و آسمان‏ها و زمین و آنچه میان این دو است به باطل خلق ننمود . « این گمان کسانى است که کافر شدند . واى بر آنان که کافر شدند از آتش . » [نهج البلاغه]

مشعل فروزان

به نام خدا

1. هر کجا هستید، هر کجا می‌روید، خودتان باشید و سعی کنید مشعل فروزانی برای خدا و امام زمان(عج) باشید. پس رنگ کسی را به خود نگیرید. اگر بخواهید مانند دیگران یا همرنگ آنان بشوید، مثل این است که یک لامپ صد واتی را در لجن فرو کنید. تمام نورش ناگهان تبدیل به ظلمت می‌شود.

2. اینکه ما اینجا دور هم مؤمنیم و آرامیم حساب نیست. اگر از هم جدا شدیم و وارد گروهی شدیم اما مثل آنها نشدیم و روی آنها اثر هم گذاشتیم درست است. اگر غیر از این باشد به خدا نمی‌رسیم.

کتاب نور هدایت

محسن ::: سه شنبه 84/7/12::: ساعت 4:44 عصر

نظرات دیگران: نظر

لیست کل یادداشت های این وبلاگ